Geloven jullie in wonderen? Wij niet, althans tot voor kort niet.
Sinds een paar weken geloven wij wel in wonderen, wij hebben er namelijk één in huis.
Adoptiehondje uit Curacao
Ons wondertje heeft 4 poten, een staart, een prachtig koppie en weegt ca. 17 kilo.
Een paar weken na het overlijden van onze Golden werden we gconfronteerd met een hondloos leven, we hadden verdriet en we wisten het allemaal nog niet. Na 30 jaar zonder honden, willen we dat?
Om het rouw-en denkproces te bespoedigen boekten we een vakantie naar Curacao. de vakantie was heerlijk en na een paar dagen waren we eruit: er komt weer een hond.
Adoptiehonden
De laatste dag van de vakantie, 22 mei, hadden we een afspraak met Djoeke Gilliam van Stichting Dog Curacao en binnen een half uur hadden we onze eigen Pearl of the Caribbean geadopteerd. Lady, een dame van ruim 6 jaar oud.
De emigratie van een hond vergt de nodige voorbereiding en terwijl wij thuis, compleet met jetlag, aan het idee van hondje uit Curacao zaten te wennen, begon Djoeke met de noodzakelijke stappen.
- Rabiesprik
- Er moet een reisbench komen die aan de vereisten van een vliegmaatschappij voldoet
- De hond heeft een gezondheidsverklaring nodig
- Er moet een reisbegeleider zijn.
Eindelijk was het zover: op 5 juli kwam ze aan op Schiphol, onze Pearl of the Caribbean. Een echte Westpointer.
Op de site van Stichting Dog Curacao staat het het volgende over de Westpointer:
Het zijn geen rashonden… maar op Curaçao noemen we het ras ‘Westpointers’. Over het algemeen zijn het sterke, middelgrote, lieve (familie)honden, veerkrachtig en vrolijk.
We hebben alle mogelijke scenario’s in ons hoofd afgespeeld:
- Wat nu als ze alles sloopt? (we hebben eerder een pup gehad die nogal destructief was, tot hij 18 maanden was)
- Ze kan niet aan de lijn lopen, wat nu als ze in huis poept (dat is niet erg, altijd wel een emmer en een dweil in de buurt, maar hoe we gaan we haar zindelijk maken
- Wat nu als ze erg bang is?
Eén en ander nog gevoed met meningen van goedbedoelende allesweters in onze omgeving die vonden dat het niet goed kon gaan, een oudere hond uit het buitenland.
Intussen hield Djoeke ons op de hoogte van alle genomen stappen en wij, wij raakten op afstand al gehecht aan Lady.
Hoewel het wat disrespectvol voelt, wilden we haar een andere naam geven: Nina. Mooie naam met een mooie betekenis: rein of zuiver.
We hielden het voorlopig op Lady Nina. De nacht van 4 op 5 juli, de nacht dat ze in het vliegtuig zat, heb ik elk uur de vluchtgegevens gecontroleerd, gekeken of er turbulentie was en uitgerekend hoe lang ze nog in haar bench moest zitten.
We hadden besloten dat we niets konden voorzien, het enige dat wij konden doen was kijken wat de hond zou doen en haar tempo te volgen. De eerste week hoefde ze niets, alleen maar wennen aan ons en aan het huis en bijkomen van de lange, spannende reis en de Jetlag.
En dan… in het nieuwe huis
Het kan uren duren voor een hond de bench uitkomt hadden we gehoord. Thuis gekomen zetten we de bench in de kamer en deden het deurtje open, onze Lady Nina sprong er meteen uit, heeft ons allebei zeer enthousiast afgelebberd, heeft gegeten en gedronken en is op tafel gesprongen.
Daarna is ze gaan slapen op het voor haar gekochte knuffeldekentje. Ze heeft ook nog 2 geweldige kussens, Eén voor boven en één voor beneden.
We zjn nu 5 weken verder en ons wondertje is goedgekeurd door de dierenarts, ze heeft niets gesloopt, ze heeft de eerste week in de tuin gepiest en gepoept. Nu loopt ze trots met haar tuigje om en staart omhoog hele einden. Ze ontvangt visite in de overtuiging dat iedereen voor haar komt.
En omdat haar baasjes haar zo vaak vertellen hoe mooi ze is en hoe lief en hoe knap moet dat wel waar zijn, vindt ze.
Na 30 jaar en 4 geweldige honden (in loving memory Jimmy, Joy, Casper en Carlie) kunnen we zeggen dat onze Pearl of the Caribbean de makkelijkste hond is die we ooit gehad hebben.
Hulde aan Djoeke voor de manier waarop ze met de honden omgaat en voor de manier waarop onze Lady Nina thuiskwam, ze was schoon, niet bang (ja, sommige dingen moeten wennen). Ze lag in een bench met zachte dekentjes. Het is een topprestatie om voor zoveel honden te zorgen en om een geadopteerd hondje met zoveel zorg omringd naar haar forever home te sturen. Zo fijn dat ik alleen maar positieve berichten kan sturen over Lady Nina.
Dank ook aan Belinda Dierenvriend, ik was zo blij dat zij Lady Nina naar huis begeleidde.
De stichting leeft van giften en donaties, we zijn ook OAB (op afstand baasje) geworden van Daffy.
Kijk maar eens op de site Stichting Dog Curacao en mocht iemand een adoptiehondje overwegen, een Westpointer van Stichting dog Curacao kunnen we van harte aanbevelen.
Hoewel, de mooiste en de liefste is natuurlijk niet meer op Curacao, die wordt vertroeteld in haar nieuwe huisje.
Ons wondertje Lady, Pearl of the Caribbean werd Nina, Parel uit de Polder.
